صدای فکر

چای عصر را که توی کافه خورده باشی و حرف زده باشی از زمستان‌های تهران و نرگس های پشتِ چراغ قرمز چهارراه‌های حوالی نیاوران٬  چای شب را نمی شود که در خانه با یک بغل نرگس  ننوشی…

دو سال گذشت از به ثبت رساندنِ خودم،  در سجلِ كاغذيِ احوالش!