جایگشت ِ حروف و چگالی ِ محتوا
شور را که بخواهی پاک کنی، ناقص می شود؛ شر می شود... شر، بزرگ می شود، زیاد می شود، شور می آفریند باز...
شور را حذف نکن،
آفریننده ی شعور باش...
(با تشکر از دوستی که این نوشته حاصل ِ حرفهایمان بود)
"For a moment almost too brief to matter, this made sense"
بهش می‌گم گمونم ح دلش برات تنگ شده. به هوای تو جدیدا هر دری وری که میذارم اینستاگرام رو با محبت جواب می‌ده. می‌گه فکر نکنم. احتمالا باهات سرسنگین بود سر مسایل ایران و اینکه چیزی ننوشتی راجع بهش. شاید ش بهش گفته که دو سال قبلت چه جوری بوده٬ که زندگیت زیر و رو شده. یاد پیام ش می‌‌افتم٬ دو سال پیش این موقع‌ها٬ برام نوشته بود: «حالت خوبه فاطمه؟ کلا جدی» دو سال پیش٬ در جوابش نوشته بودم: «کلا؟ خوبم! :) جدی؟ نمی‌دونم راستش! یکم گیجم هنوز گمونم. تو یه حالتِ کنار اومدن با وضعِ فعلیمونم که نمی‌دونم دقیقا بابت گردن‌کلفتی و زور زدن برای خوب بودن و فرار از پذیرش ”واقعیت“ موجود و امید شاید الکی به اینکه زود شرایط برمیگرده به قبله، یا اینکه کلا و واقعا رد دادم و قبول کردم که حیات دشواره و این وضع هم ممکنه همین شکلی بمونه و چاره‌ای نیست دیگه، سعی کن کمتر گیر بیافتی تو کثافت فکر و خیالش و زندگیتو بکن!» حالا٬ دو سال بعد٬ که این‌طور باور کرده‌ا‌م و پذیرفته‌ام که شرایطِ ”قبل“ دیگر وجود خارجی ندارد و وضعیت جدید واقعیتِ حال است -حتی شاید واقعیتِ گذشته؟- دیگر خبری از آن گیجی نیست. حالم خوب است؟ نمی‌دانم
شاید بقول حضرت مولانا:
پاسخحذفآن یکی شیر است اندر بادیه
وان یکی شیر است اندر بادیه
آن یکی شیر است آدم میخورد
این یکی شیر است آدم می خورد!
.
.
.
البته ضمن اینکه بگمانم از گفتمان آقای الف هم در تشریک این پست تشکری هم باید کرد!!!